ශුද්ධ භාවය වරප‍්‍රසාදයකි. අපගේ කැඳවීම ශුද්ධවන්ත භාවයටය. ශුද්ධ භාවයේ විරුද්ධ පැත්ත පාපය නොව, අසමත් වීමයි.
"මම ශුද්ධවන්තයෙක් වෙමි" යන වචනය මඟහැර යන්නේ කුමක් හෙයින්ද? එය මාගේ කැඳවීම නොවේද? කි‍්‍රස්තුන් වහන්සේගේ ශුද්ධ භාවය මට අයිතිය. එය නැතැ යි කියන්නේ කුමක් හෙයින්ද? මාගේ ජීවිතයේ පාපිෂ්ඨ භාවය තිබුණත් ඒ ශුද්ධ භාවය අත්පත් කර නොගත්තොත්, අයිති කර නොගත්තොත් මම අසමත්, අසාර්ථක කෙනෙකු වෙමි. මට ලැබුණු දෙය අයිති කර ගැනීමට අසමත් විය යුත්තේ ඇයි? අපි අපගේ යහපත් කි‍්‍රයා නිසා ශුද්ධ භාවයට පත්වනවා නොව, අපගේ ශුද්ධ භාවය නිසා අපි යහපත් ලෙස කි‍්‍රයා කරමු.
"මම කව්ද?" යන අනන්‍යතාවයට යෝග්‍ය වන ලෙස මම ජීවත් විය යුත්තෙමි. මම පූජකත්වයේ වරප‍්‍රසාදය ලබා ඇත්තෙක්මි. ඊට අනුකූලව ජීවත් වීමට මම වගබලා ගත යුතු වෙමි. මට ලැබුණු තෑග්ග භාවිතා කළ යුතු වෙමි.
පූජක සිරි ඔස්කා අබයරත්න පිය.